از سال 1996 که دیسکهای ذخیره اطلاعات با فرمتی به نام DVD وارد بازار شدند ، تاکنون پسوند های متعددی بر این فرمت اضافه شده که از جمله آنها می توان به پسوندهای -R,+R,-RW,+RW,+R DLاشاره کرد.
در واقع افزوده شدن این پسوند ها از زمانی آغاز شد که دیسکهای دی وی دی با قابلیت رایت کردن وارد بازار شدند.
متاسفانه بر خلاف سی دی ها ، استانداردهای متفاوتی برای ساخت یک دیسک دی وی دی وجود دارد و گوناگونی این استانداردها تا حدودی باعث سر درگمی مشتریان برای خرید دستگاهی مناسب می شود. این هفته می خواهیم این پسوند های متفاوت را برای شما رمز گشایی کنیم.
برای این منظور بد نیست ابتدا به معرفی دو اتحادیه عظیم که در زمینه دستیابی به استاندارد های پیشرفته تر با یکدیگر رقابت دارند ، بپردازیم. DVD FORUM نام اتحادیه ای شامل بیش از 200 کمپانی بزرگ است که در زمینه پیشرفت تکنولوژی دیسکهای دی وی دی همکاری دارند.
از جمله این کمپانی ها می توان به هیتاچی ،میتسوبیشی ، سونی و پایونیر اشاره کرد. این اتحادیه وظیفه ثبت استاندارد های جدیدی که از طرف شرکت های عضو ارائه می شودرا بر عهده دارد.استانداردهایی که این اتحادیه ارائه می کند همگی دارای یک علامت منفی در کنار پسوند دی وی دی هستند.از طرف دیگر DVD+RW Alliance نام اتحادیه دیگری است که در رقابت شدید با DVD FORUM است.
اعضای این اتحادیه نیز بالغ بر 200کمپانی بزرگ هستند که از جمله آنها می توان به یاماها، سونی ، DELL و hp اشاره کرد. در این میان نکته جالب حضور کمپانی سونی در هر دو اتحادیه است.
استانداردهای ارائه شده این اتحادیه همانطور که از نام آن مشخص می شود با یک علامت مثبت همراه است. در واقع می توان وجود این استانداردهای متفاوت را نتیجه رقابت این دو اتحادیه دانست که سعی دارند با وضع این استانداردها فروش محصولات جانبی مربوط را نیزانحصاری نمایند.
فرمت های اتحادیه DVD FORUM عبارتند از:
DVD-R: در اینجا حرف R مخفف کلمه RECORDABLE است. به این ترتیب شما میتوانید با استفاده از یک دستگاه رایتر دی وی دی اطلاعات را بر روی این دیسک ذخیره نمایید.
فناوری بکار رفته دراین استاندارد بسیار شبیه به فناوری استاندارد CD-R است که در آن دیسک یک بار رایت می شود و می توان آن را بارها خواند.
دستگاههای که دارای این استاندارد هستند تنها می توانند بر روی سی دی های DVD-R رایت نمایند.
(DVD-RW DVD-R/W دیسک های دارای این استاندارد نیز قابل رایت هستند وفن آوری به کار رفته در آنها بسیار شبیه دیسک های CD-RWاست.
دستگاههایی که دارای این استاندارد هستند قابلیت پخش و رایت بر روی دیسک های DVD-RW و DVD-R را دارند.در مقابل ، دیسک های اتحادیه DVD+RW Alliance با فورمت های مثبت قرار دارند که می توان گفت از چند جهت بر مدلهای منفی برتری دارند ، ازجمله می توان به امکان اضافه کردن ، پاک کردن وهمچنین جابجا کردن اطلاعات بر روی دیسک رایت شده - بدون تاثیر گذاشتن براطلاعات دیگر- اشاره کرد. همچنین عمل فاینالیزه کردن دیسک نیز به نحوی انجام می شود که سرعت خواندن اطلاعات از روی دیسک بالا می رود.
DVD+R: دیسک های این استاندارد نیز قابل رایت هستند. دستگاههایی که دارای این استاندارد هستند تنها می توانند اطلاعات را بر روی دیسک هایی با فرمت DVD+R رایت کنند.
DVD+RW: دستگاهی که دارای این فرمت باشد می تواند بر روی دیسک هایی با استاندارد DVD+R و DVD+RW اطلاعات را رایت کند و دیسک های این استاندارد نیز از نظر عملکرد تفاوتی با مدل DVD+R ندارند.
این نکته لازم به ذکر است که تمامی دیسک های با استانداردهای بالا در رده ای از dvd با نام dvd 5 یا dvd 10 قرار دارند dvd 5 دیسکهایی با یک لایه و یک لبه و ظرفیت 4.7GB هستند و دیسک های dvd10 دارای یک لایه ودو لبه و 9.4GBظرفیت هستند.
DVD+R DL: این نوع دیسک ها از همان فن آوری دیسک های DVD+RW بهره می برند با این تفاوت که دارای دو لایه می باشند. به این ترتیب ظرفیت این دیسک ها نسبت به مدل های قبلی دو برابر شده است. این دیسک ها جزو رده ای از دیسک ها با نام DVD 9 و DVD 18 هستند. دیسک های DVD 9 دارای دو لایه و یک لبه و ظرفیت 8.5GB هستند و دیسک های dvd 18 دارای دو لایه و دو لبه وظرفیت 15.9GB اند. تمامی دیسک های ذکر شده در بالا دراکثر دستگاههای پخش دی وی دی رایج در بازار قابل خواندن هستند.
استاندارد دیگری که توسط اتحادیه آلیانس ارائه شده است DVD-RAM است که مزیت این نوع دیسکها بر مدلهای قبلی امکان چند بار رایت اطلاعات بر روی آنها است. از طرف دیگر این نوع دیسک ها در دستگاههای موجود دربازار قابل پخش نیستند و برای استفاده از آنها تیاز به دستگاهی متفاوت است.